We zijn er!

Het viel best mee. Ik heb heerlijk geslapen in het vliegtuig. Ik werd wakker toen we in Auckland gingen landen. Ik zag wel dat mijn pap en mam wat kleine oogjes hadden. Waarschijnklijk dat Rafael weer een nachtje had doorgehaald, maar dat heb ik niet durven vragen aan ze. Alhoewel het voor mij niet meevalt, begrijp ik zelfs dat ik soms even mijn mond moet houden. Maar allebei waren ze snel weer het mannetje (en het vrouwtje). Iets met sterke koffie dacht ik te horen.

Eenmaal geland ging het vlot. De koffers kwamen snel en we liepen zo door de douane. Na een versnapering hebben we een shuttle bus genomen naar ons hotel in het centrum van Auckland. Binnen twee uur waren we gedouched en gesettled. En daar zaten we dan. Drie uur 's middags, terwijl je lichaam denkt dat het drie uur 's nachts is. Slapen of doorgaan.

Pap rent naar buiten om wat kleine boodschappen te doen. Dat rennen heeft een reden. Het is namelijk gaan regenen en de weersvoorspelling geeft aan dat dat nog een paar dagen aan gaat houden. Zelfs de sky tower, de markante toren van Auckland, staat er wat verloren bij (foto 1). Maar goed: het sneeuwt tenminste niet!

's Avonds liggen we er wel wat verloren bij. Allemaal zijn we in slaap gevallen. Ik ging weer lekker de hele nacht door, maar Rafael niet. Hij blijft stug zijn Nederlandse ritme aanhouden. Midden in de nacht (middag in Nederland)zijn pap, mam en Rafael gaan skypen met opa en oma.Rafael heeft de hele tijd voor het scherm lopen zwaaien naar oma. Hij is een grappenmaker. Uiteindelijk viel iedereen toch nog in slaap.

Vandaag, zondag de 19de. We zijn met frisse moed opgestaan. Om acht uur stonden we al buiten. fris en fruitig om naar Kelly Tarlton te gaan, een onderwaterwereld met haaien, stingrays en pinguins. Spannend.

Het regent. We laten ons niet uit het veld slaan en wandelen met zijn vieren om eerst ergens te ontbijten in het centrum van Auckland. Daar maken we weer een 'moeten we doen' foto (foto 2).

Met de haaien bus (foto 3) zijn we naar Kelly's gegaan. Binnen hebben we van alles gezien. We zagen haaien, stingrays en honderden vissen (foto 4). Dan stappen we in een dichte sneeuwcabine. We zien pinguins live in een nagebootst antarctisch landschap aan ons voorbij trekken. Die pinguins zijn grappig (foto 5). Zelfs Rafael vind het leuk. Hij kruipt helemaal tegen de ruit aan om naar de vissen te zwaaien (foto 6).

Rond 12.00 uur gaan we weer terug om te lunchen. Daarna naar ons hotel omdat Rafael zijn middagdutje moet doen. Hij ligt nu dus nog steeds te slapen. Geeft niet. Dan kan ik mooi mijn reisverslag bijwerken.

Straks gaan we nog een keer naar het centrum en morgenochtend vliegen we door naar Christchurch. Dat duurt maar een uurtje. Daar draaien wij onze hand niet meer voor om.